Rond de Wereldnr.49
Door: Bertus Buys
Blijf op de hoogte en volg Bertus
20 September 2008 | Australië, Sydney
Rond de wereld
Nr.49
Zeilend tussen Thursday island (Torre Strait) en Darwin, 750 mijl
20-09,08
Met een lichte bries van zo,n 10a12 knopen en een heerlijk zonnetje en
net de koffie op en nog 275 mijl te gaan naar Darwin met de vislijn uit
en plat voor de lap met de zeilen wat de Engelse zeggen “wing wing” is
het mooi de gelegenheid om mijn verhaal weer eens van mij af te tikken
en jullie op de hoogte te houden van mijn vorderingen.
Vanaf Cairns eerst Port Douglas aan gedaan en dat was dan ook de
enigste haven die je op dat traject tegen kom behalve Cooktown maar dat
was net niet bij daglicht aan te lopen dus een paar mijl daar voor mijn
anker gedropt.
GBR is heerlijk ontspannen te zeilen met altijd de wind uit de juiste
hoek en niet al te veel golfslag want je bevind je dus binnen het rif.
Heb altijd gedacht dat het vanwege de vele riffen lastig zo zijn om in
je ééntje daar te zeilen maar dat valt reuze mee want elk eiland groot
of klein en alle riffen en ondiepten staan goed op de kaart aan gegeven
en de “maxsea”mijn elektronische kaart klopt tot op de meter en je kunt
hier als je bemanning hebt(dus wacht kan lopen)uitstekend dag en nacht
door varen maar in mijn ééntje doe ik dat niet en elke avond vóór dat de
avond viel liet ik mijn anker ergens vallen en maakte zo dagtochten van
tussen de 35 en 60 mijl.
Je had niet altijd een héél erg beschutte anker plekken voor het
uitzoeken dus lag je wel eens in een baai waar van je dacht dat zal wel
rustig zijn maar dan kwam ondanks dat je behoorlijk aan hoge wal lag en
geen last van de wind had de deining net om de hoek van de kaap rollen
en had je toch niet zo,n erg goede nachtrust,maar ja dat hoort er ook
bij.
Zo heb ik in totaal 10 dagtrips gemaakt voor die 525 mijl naar Thursday
island,
Voor de echt geinteresteerde waar ik ben geweest hier de
ankerplaatsen:Walker bay 40 mijl,Flattery harbour 40 mijl(geen
haven),Ninian isl. 60 mijl,Flindersgroep isl. 33 mijl,Morris isl. 33
mijl,Cape weymouth 62 mijl,Cape Granville 45 mijl,Bushi Isl,Escape River
25 mijl en dan als laatste en dan ben je meteen door de Torre strait
heen,Thursday isl.45 mijl
Ja,die Torre strait dat was toch het hoogtepunt van deze trip over de
GBR.Ik had speciaal voor de Torre strait en gids weten aan te schaffen
die mij er door heen zou loodsen maar dat was helemaal niet nodig voor
het traject waar ik voor had gekozen.
Kijk,als je via de Salomon eilanden naar de Torre strait gaat om via
Thursday isl.of via enig ander eiland naar Darwin te zeilen kom je in
een moeilijk gebied met vele riffen en kleine eilandjes en dan is het
heel wat lastiger om de Torre strait te bezeilen maar als je wat ik
gedaan hebt namelijk gewoon de kustlijn volg dus binnen het rif zeil je
vanzelf boven het hoogste punt van Australié heen,dus die passage was
gewoon een leuke dagtrip waar ik wel even moest uitrekenen dat ik de
juiste meestroom had want als je die tegen hebt dan duurt die trip wel
een beetje langer,maar via de Albanié passage die nogal nauw is en waar
ik zogezegd doorheen gespoeld ben liet ik na die 45 mijl mijn anker
vallen na 7 uur heerlijk zeilen.
Trouwens de meeste jachten die naar Indonesié willen zeilen doen dat via
de Salomon isl.en dan boven langs Papua New Gunea en dan heb je niets te
maken met de Torre Strait
Ik dacht eerst bij Thursday isl.te ankeren maar daar lig je aan lager
wal en net zoals iedereen ben ik achter Horn isl.aan de hoge wal gegaan
en daar vandaan kon je elke keer als je naar de overkant wilde met de
ferry mee en dat duurde maar 10 minuten dus viel mee.
Een stuk of 8 jachten lagen daar reeds achter anker en ik had al gauw in
de gaten dat ik veel anker ketting moest geven want het stroomt daar
behoorlijk met af en toe wel 3 meter op je log dus zwemmen is er daar
niet bij,trouwens blij dat ik dat niet kon doen want die zelfde middag
kwam er een dingy bij mij langs en bleek een ex Nederlander te zijn (nu
Australiér)Charles is zijn naam en vertelde mij hier niet te gaan
zwemmen vanwege de krokodillen die hier hun bivak hebben opgeslagen en
inderdaad heb ik er één gezien tussen de mangroven aan de wal.
En ik ben niet zo nieuwsgierig dat ik er ben wezen opzoeken maar in
Darwin wil ik met een kleine excursie mee om een natuurpark te bezoeken
waar je alle beesten en vogels en dergelijke kunt bewonderen.
De Andere dag werd ik uitgenodigd bij Charles en zijn vrouw voor een BBQ
aan boord,dus ik was weer onder de pannen en samen met nog een ander
paar hebben we een gezellige avond gehad op een zeer luxueus schip van
18 meter met alles er op en aan, te veel om op te noemen en de BBQ vond
plaats op het achter balkon zoals hij dat noemt.
In,t Engels heet dat de Poop maar ja wat is een naam.
Hij woont en werkt al 37 jaar in het buitenland en al reeds vele jaren
in Australié’.
Ik heb één van die dagen nog een kleine bus excursie ondergaan op het
Thursday isl.maar dat viel wat tegen want het eiland is niet groot maar
heeft wel en hele geschiedenis tijdens de laatste oorlog 1940 1945 en
hadden natuurlijk veel met de Jappen te maken en de gevolgen dus de
vestigingswerken zijn nog steeds te bewonderen alsook in het Museum waar
ik ook nog even geweest ben maar daarna ben ik boodschappen wezen doen
want de volgende dag wilde ik weer vertrekken en na de supermarkt gelijk
even langs de Quarantine want daar laat je de rekening zien wat je
gekocht hebt,wat is namelijk het geval ondanks dat het Australisch
grondgebied is willen ze in Australié zelf geen vers voedsel of planten
en alles wat met voedsel te maken heeft vanaf de eilanden hebben vanwege
hun sterke beschermingseisen waarschijnlijk om dat het zo dicht bij PNG
ligt en vele vliegreizen van en naar de eilanden gemaakt worden.
Met het stempel en nummer dat ik daar kreeg mag ik straks nadat ik mij
daar(Darwin) heb aan gemeld weer het land in(wat een gedoe).
Ben afgelopen Woensdag de 17e vertrokken voor de 750 mijl.
Met de stroom mee ging ik met een flinke vaart tussen de eilanden door
en tijd van ja en nee bevond ik mij op open zee om de Cumberland strait
over te steken zo,n 350 mijl.
Van Charles heb ik de hoog en laag water tabellen gekregen om uit te
vinden hoe de stroom gegevens zouden zijn bij de Cumberland strait en
nauwe doorgang tussen wat eilanden door aan de Noord kant van
Arnhemland(Austr.).
Dat was wel leuk maar had alleen de getijde gegevens maar geen
stroomgegevens en kwam daar net verkeerd uit en heb zoiets als daar nog
nooit meegemaakt.
Het eerste gedeelte van de 2 mijl lange passage ging nog wel,een beetje
stroom tegen maar de laatste 1 mijl kwam er tegen stroom opzetten met
golfbewegingen die ik nog nooit in mijn leven zo hevig gezien heb.
Hoe dat komt,je hebt daar stukken van 60a70 meter diepte en dan sterk
oplopend tot slechts 5a6 meter met stroomversnellingen van meer dan 7
mijl per uur en met de motor voluit en alle zeilen op lukte mij het niet
om er door te komen en werd de “Sea Beryl”alle kanten heen geslagen en
achteruit gezet waar of ik het ook probeerde en na een half uur heb ik
het opgegeven en ben omgedraaid werd met een snelheid van meer dan 14
mijl per uur terug gesmeten van waar ik vandaan was gekomen met een
behoorlijk zenuwslopende ervaring rijker.
Zes uur naderhand toen de stroom gedraaid was ben ik het weer gaan
proberen maar ook toen met geweld maar wel de goede richting en nu
Na een heerlijke nachtrust en na dat avontuur met een zachte bries in de
rug heb ik nog te gaan 250 mijl waar van de laatste 125 mijl tussen de
eilanden door om bij in de Cullen bay marina te kunnen afmeren.
Dit bericht stuur ik weer naar Ferdie die het hoop ik op mijn site zal
zetten.
Dus geen foto,s maar dat komt wel als ik weer wifi of iternet verbinding
ergens heb
De hartelijke groeten allemaal vanaf de “Sea Beryl”op de Arafura Sea
(tussen Australié en Indonesié)
Bertus
Nr.49
Zeilend tussen Thursday island (Torre Strait) en Darwin, 750 mijl
20-09,08
Met een lichte bries van zo,n 10a12 knopen en een heerlijk zonnetje en
net de koffie op en nog 275 mijl te gaan naar Darwin met de vislijn uit
en plat voor de lap met de zeilen wat de Engelse zeggen “wing wing” is
het mooi de gelegenheid om mijn verhaal weer eens van mij af te tikken
en jullie op de hoogte te houden van mijn vorderingen.
Vanaf Cairns eerst Port Douglas aan gedaan en dat was dan ook de
enigste haven die je op dat traject tegen kom behalve Cooktown maar dat
was net niet bij daglicht aan te lopen dus een paar mijl daar voor mijn
anker gedropt.
GBR is heerlijk ontspannen te zeilen met altijd de wind uit de juiste
hoek en niet al te veel golfslag want je bevind je dus binnen het rif.
Heb altijd gedacht dat het vanwege de vele riffen lastig zo zijn om in
je ééntje daar te zeilen maar dat valt reuze mee want elk eiland groot
of klein en alle riffen en ondiepten staan goed op de kaart aan gegeven
en de “maxsea”mijn elektronische kaart klopt tot op de meter en je kunt
hier als je bemanning hebt(dus wacht kan lopen)uitstekend dag en nacht
door varen maar in mijn ééntje doe ik dat niet en elke avond vóór dat de
avond viel liet ik mijn anker ergens vallen en maakte zo dagtochten van
tussen de 35 en 60 mijl.
Je had niet altijd een héél erg beschutte anker plekken voor het
uitzoeken dus lag je wel eens in een baai waar van je dacht dat zal wel
rustig zijn maar dan kwam ondanks dat je behoorlijk aan hoge wal lag en
geen last van de wind had de deining net om de hoek van de kaap rollen
en had je toch niet zo,n erg goede nachtrust,maar ja dat hoort er ook
bij.
Zo heb ik in totaal 10 dagtrips gemaakt voor die 525 mijl naar Thursday
island,
Voor de echt geinteresteerde waar ik ben geweest hier de
ankerplaatsen:Walker bay 40 mijl,Flattery harbour 40 mijl(geen
haven),Ninian isl. 60 mijl,Flindersgroep isl. 33 mijl,Morris isl. 33
mijl,Cape weymouth 62 mijl,Cape Granville 45 mijl,Bushi Isl,Escape River
25 mijl en dan als laatste en dan ben je meteen door de Torre strait
heen,Thursday isl.45 mijl
Ja,die Torre strait dat was toch het hoogtepunt van deze trip over de
GBR.Ik had speciaal voor de Torre strait en gids weten aan te schaffen
die mij er door heen zou loodsen maar dat was helemaal niet nodig voor
het traject waar ik voor had gekozen.
Kijk,als je via de Salomon eilanden naar de Torre strait gaat om via
Thursday isl.of via enig ander eiland naar Darwin te zeilen kom je in
een moeilijk gebied met vele riffen en kleine eilandjes en dan is het
heel wat lastiger om de Torre strait te bezeilen maar als je wat ik
gedaan hebt namelijk gewoon de kustlijn volg dus binnen het rif zeil je
vanzelf boven het hoogste punt van Australié heen,dus die passage was
gewoon een leuke dagtrip waar ik wel even moest uitrekenen dat ik de
juiste meestroom had want als je die tegen hebt dan duurt die trip wel
een beetje langer,maar via de Albanié passage die nogal nauw is en waar
ik zogezegd doorheen gespoeld ben liet ik na die 45 mijl mijn anker
vallen na 7 uur heerlijk zeilen.
Trouwens de meeste jachten die naar Indonesié willen zeilen doen dat via
de Salomon isl.en dan boven langs Papua New Gunea en dan heb je niets te
maken met de Torre Strait
Ik dacht eerst bij Thursday isl.te ankeren maar daar lig je aan lager
wal en net zoals iedereen ben ik achter Horn isl.aan de hoge wal gegaan
en daar vandaan kon je elke keer als je naar de overkant wilde met de
ferry mee en dat duurde maar 10 minuten dus viel mee.
Een stuk of 8 jachten lagen daar reeds achter anker en ik had al gauw in
de gaten dat ik veel anker ketting moest geven want het stroomt daar
behoorlijk met af en toe wel 3 meter op je log dus zwemmen is er daar
niet bij,trouwens blij dat ik dat niet kon doen want die zelfde middag
kwam er een dingy bij mij langs en bleek een ex Nederlander te zijn (nu
Australiér)Charles is zijn naam en vertelde mij hier niet te gaan
zwemmen vanwege de krokodillen die hier hun bivak hebben opgeslagen en
inderdaad heb ik er één gezien tussen de mangroven aan de wal.
En ik ben niet zo nieuwsgierig dat ik er ben wezen opzoeken maar in
Darwin wil ik met een kleine excursie mee om een natuurpark te bezoeken
waar je alle beesten en vogels en dergelijke kunt bewonderen.
De Andere dag werd ik uitgenodigd bij Charles en zijn vrouw voor een BBQ
aan boord,dus ik was weer onder de pannen en samen met nog een ander
paar hebben we een gezellige avond gehad op een zeer luxueus schip van
18 meter met alles er op en aan, te veel om op te noemen en de BBQ vond
plaats op het achter balkon zoals hij dat noemt.
In,t Engels heet dat de Poop maar ja wat is een naam.
Hij woont en werkt al 37 jaar in het buitenland en al reeds vele jaren
in Australié’.
Ik heb één van die dagen nog een kleine bus excursie ondergaan op het
Thursday isl.maar dat viel wat tegen want het eiland is niet groot maar
heeft wel en hele geschiedenis tijdens de laatste oorlog 1940 1945 en
hadden natuurlijk veel met de Jappen te maken en de gevolgen dus de
vestigingswerken zijn nog steeds te bewonderen alsook in het Museum waar
ik ook nog even geweest ben maar daarna ben ik boodschappen wezen doen
want de volgende dag wilde ik weer vertrekken en na de supermarkt gelijk
even langs de Quarantine want daar laat je de rekening zien wat je
gekocht hebt,wat is namelijk het geval ondanks dat het Australisch
grondgebied is willen ze in Australié zelf geen vers voedsel of planten
en alles wat met voedsel te maken heeft vanaf de eilanden hebben vanwege
hun sterke beschermingseisen waarschijnlijk om dat het zo dicht bij PNG
ligt en vele vliegreizen van en naar de eilanden gemaakt worden.
Met het stempel en nummer dat ik daar kreeg mag ik straks nadat ik mij
daar(Darwin) heb aan gemeld weer het land in(wat een gedoe).
Ben afgelopen Woensdag de 17e vertrokken voor de 750 mijl.
Met de stroom mee ging ik met een flinke vaart tussen de eilanden door
en tijd van ja en nee bevond ik mij op open zee om de Cumberland strait
over te steken zo,n 350 mijl.
Van Charles heb ik de hoog en laag water tabellen gekregen om uit te
vinden hoe de stroom gegevens zouden zijn bij de Cumberland strait en
nauwe doorgang tussen wat eilanden door aan de Noord kant van
Arnhemland(Austr.).
Dat was wel leuk maar had alleen de getijde gegevens maar geen
stroomgegevens en kwam daar net verkeerd uit en heb zoiets als daar nog
nooit meegemaakt.
Het eerste gedeelte van de 2 mijl lange passage ging nog wel,een beetje
stroom tegen maar de laatste 1 mijl kwam er tegen stroom opzetten met
golfbewegingen die ik nog nooit in mijn leven zo hevig gezien heb.
Hoe dat komt,je hebt daar stukken van 60a70 meter diepte en dan sterk
oplopend tot slechts 5a6 meter met stroomversnellingen van meer dan 7
mijl per uur en met de motor voluit en alle zeilen op lukte mij het niet
om er door te komen en werd de “Sea Beryl”alle kanten heen geslagen en
achteruit gezet waar of ik het ook probeerde en na een half uur heb ik
het opgegeven en ben omgedraaid werd met een snelheid van meer dan 14
mijl per uur terug gesmeten van waar ik vandaan was gekomen met een
behoorlijk zenuwslopende ervaring rijker.
Zes uur naderhand toen de stroom gedraaid was ben ik het weer gaan
proberen maar ook toen met geweld maar wel de goede richting en nu
Na een heerlijke nachtrust en na dat avontuur met een zachte bries in de
rug heb ik nog te gaan 250 mijl waar van de laatste 125 mijl tussen de
eilanden door om bij in de Cullen bay marina te kunnen afmeren.
Dit bericht stuur ik weer naar Ferdie die het hoop ik op mijn site zal
zetten.
Dus geen foto,s maar dat komt wel als ik weer wifi of iternet verbinding
ergens heb
De hartelijke groeten allemaal vanaf de “Sea Beryl”op de Arafura Sea
(tussen Australié en Indonesié)
Bertus
-
21 September 2008 - 11:55
Floor:
ik mis je opa.. x floor -
25 September 2008 - 22:30
Dory En Hans:
Ha Bertus, Leuk om te horen dat de Torres straat zo makkelijk was. We zijn benieuwd hoe Indonesie je bevalt. Ik lees niets over andere boten. Zeil je daar helemaal alleen.
Groetjes en tot horens Hans en Dory
www.happymonster.nl -
27 September 2008 - 15:25
Ruud & Ireen :
Hoi Bertus,
De vorige keer vroeg je of ik eens wat meer belevenissen wilden schrijven. Wel, ga er maar voor zitten. We zijn dit jaar naar Denmarken geweest en dachten naar Kopenhagen te gaan. Maar het weer bracht roet in het eten en dat feest ging niet door. Het heeft aldoor gestormd en de regen kwam af en toe horizontaal voorbij. Geen lol aan. We hebben toen besloten om de LINEA tegemoet te varen, die deed een rondje Fune. We hebben gebeld dat we een tegemoet komen koers zouden varen en als het mee zou zitten, en dat deed het, zouden we elkaar ergens tegenkomen. In de stromende regen zijn wij tussen het vaste land van Denmarken en het eiland Fune gevaren met een leuke bries? 6 tot7 bft. en volgens de Duitse wetterdienst in de buien 80 km p/u. Tel uit je winst.... Eerlijk gezegd is daar geen fluit aan. Maar dat hoef ik jou niet uit te leggen,denk ik. We hebben elkaar in Middelfart ontmoet en zijn heel gezellig met elkaar weer aan de thuisreis begonnen. We zijn door de Fjorden gevaren en richting Kieler kanaal opgegaan.
In Holtenau moest Meta door familie omstandigheden even naar huis en kon Pim gelijk de soloman uithangen. Wij waren in de buurt dus in de sluizen hebben hem een handje geholpen.
Dan 100 km. op de motor door het Kielerknaal. In Brunsbuttel even een nachtje op het juiste tij gewacht en toen als een haas naar Cuxhaven. Daar hebben we 10 dagen op goed weer moeten wachten. In de Duitse Bocht is het geen feest om met 7 a 8 bft. naar buiten te gaan. Onder weg kun geen kant op om te schuilen en ik heb van vriend Bertus ooit geleerd met 6 vaar je niet uit. Na een week was Meta ook weer aan boord. En verdomd het werd een dag beter weer en zijn toen hals over kop naar Lauwersoog gegaan. Met de stroom mee en op het laast een beetje tegen hebben we daar 17 uur overgevaren. Afstand 120 nm. Wij zijn verder door Friesland en over het IJsselmeer weer naar huis gevaren. Pim en Meta zijn naar den Helder gevaren en voor tech. redenen het IJsselmeer op gegaan. Vandaar uit zijn zij doorgevaren en hebben Scheveningen links laten liggen. Mijlen maken mensen. 15 Oktober vlieg ik naar Faro om in Portimao of Alvor aan boord te stappen van de LINEA, en dan gaan we gezellig met z`n drieen naar de Canaren. Pim wil mij een paar mooie havens laten zien en hij maakt mij steeds nieuwsgieriger. Daar doe ik je later wel weer een verslag van. Met CHICKY is ook alles goed. Nieuw kotterzeil, kap geheel laten doorstikken, t.v. en video aan boord, en meer van dat soort gedoe.
Bertus ik laat het hier even bij. vriendelijke zeilersgroet van Ruud en ook van Ireen.
Take it easy, mate !!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
