Rond de wereld nr 32 10-05,07

Rond de Wereld

Beste allemaal , Santa Cruz Galapagos 10-05,07
Nr. 32

Zou Ma of Di vertrekken maar heb op het laatste moment een moment een laptop en HandGPS met nmea uitgang aangeschaft en moet dienen als backup indien mijn Boordcomputer het mocht begeven
.Heb de volgende dagen besteed om met behulp van Ned.stel: Maarten en Yvonne v/d Catamaran de “Sea of Time” om mijn Max sea(elektronische zeekaarten)er op te krijgen,is niet gelukt,mijn laptop accepteerde hem niet.
Andere dag op de steiger een Engels stel van de “Habetic”ontmoet en die had een nieuwere versie en het lukte hem op hem er op te krijgen,nu nog de 2e GPS aangesloten te krijgen en na de benodigde kabels gekocht te hebben
(Heel Panama vanuit de taxi gezien) heeft een Zuid Afrikaan Rory van Cat”(naam vergeten)het voor elkaar gekregen het hele spul aan de praat te krijgen en heb nu een werkende backup waar ik nu ook Gribfiles op kan binnenhalen via mijn sateliettelefoon.

Ter verduidelijking:gribfiles zijn de zelfde weerkaarten die je kunt binnenhalen via een weerkaarten schrijver,maar deze haal je binnen door een email te sturen naar Marinenet.net en binnen een half uur krijg je ze binnen voor het gebied dat je hebt aangevraagt met radius van 600 mijl en elke dag krijg je dan een verse toegestuurd en na 3 dagen vraag je weer een nieuwe aan enz.enz.

Maar het fijne van dat systeem is dat je door wat handelingen te verrichten die weerkaarten op je elektronische kaart kunt zetten en dan zie je zelf op die weerkaart varen waar niet alleen isobaren op staan maar nog belangrijker je ziet de windveren met hun richtingen en windkrachten er op geprojecteerd endat veranderd iedere 4 uur.
Heel verhaal,maar moest het toch even kwijt.
Panama is een heel aangename grote stad met heel veel wolkenkrabbers,zoiets als Nieuw york maar in de armere wijken wil je niet alleen over straat want de armoede is er groot maar in het duurdere deel is het aangenaam toeven.

Ben met de de “Bahaties”Nat,Betty,Jos en koeli,op visite geweest bij vrienden van hun die in zo,n wolkenkrabber wonen,27 verdiepingen telt dat gebouw, zij huizen op de 7e daarvan.
Een woning per etage en niet zo klein ook,500 vierkante meter hebben zij tot hun beschikking met rondom terrassen en via de woonkamer loop je het hoofd terras op wat uitkijkt over de oceaan werkelijk prachtig.
Ik zal niet verder uitweiden over dat stekje maar de keuken is ongeveer 8 bij 5 meter,maar daar kwam een maaltijd vandaan waar je U tegen zegt.
Hij,een Amerikaan die in Panama een Bankier is, is ook een keuken prins en met behulp van de vaste hulp in huis werd er een diner op tafel gezet waar Kas Spijker zich niet zou schamen en werkelijk heel gastvrij en heel gezellig.
Een ander gezellig huis is mijn Sea Beryl waar vanuit ik op Di de 8e Mei dit zit te typen en dat midden op de oceaan en nog 127 mijl te gaan naar Santa Cruz op de Galapagos eilanden.
Ik heb het anker binnen gehaald uit de baai van Isla Flamingo en ben op Za de28e April naar het 40 mijl verderop gelegen eiland Cantadora van Isla Perlas vertrokken om uit het gewoel van die city te zijn en me te voorbereiden op de reis naar de Galapagos,inkopen had ik al gedaan en na 2 dagen achter anker hield ik het voor gezien en heb daar voor tijdelijk afscheid van de bahaties genomen,want hun zoon Jos is in Panama een meisje tegen gekomen “Sarah”en is een beetje verliefd en is nu met hun aan boord en vliegt over 2 dagen weer terug naar Panama en komt dan op de Galapagos weer aan boord.

Ik wilde weer verder en ben op 30 April vertrokken voor de reis van 880 mijl en had goede wind de eerste dag en kon na 1 dag 138 mijl klokken
Ik had toen die dag zuiden wind van 4a5 Bft dus dat liep lekker en de andere dag bevond ik mij uit de baai van Panama op de oceaan en kreeg de wind pal tegen en de stroom dus dat was opkruisen maar had wel genoeg wind om toch nog voortgang te maken en de teller liet de volgende dag zien dat ik toch 100 mijl de juiste richting verder was gekomen op een eenzame zee met toen nog aardig weer maar de gribfiles lieten mij weten dat een lage druk zich aandiende.
Wat kan het hier regenen,de volgende 3 dagen in hoosbuien tegen de wind ingeknokt met hier en daar motorzeilend aan als de wind het liet af weten.
Maar had toch na 5 dgn 460 mijl afgelegd en had mij de goede richting heen gestuurd om de zuidelijke wind op te pakken en na 2 dgn verder worstelen kwam de verwachte wind uit het zuiden en de koers was zuidwest en kon toen in rechte lijn de laatste 260 mijl zonder verder te kruisen afleggen.

En hier zit ik dan een email te verwerken die ik van de Bahati kreeg gisterenavond.
Zij zijn 2 dgn na mij vertrokken en zijn meer aan de kust van Colombia blijven varen om wat wind te zoeken en hebben dagen gemoterd,zij hadden al reeds daarvoor problemen met hun alternator(dynamo)en die begon weer kuren te vertonen en Koeli hun vriend was ziek geworden en zij hebben een lek als zij over een bepaalde boeg varen en hebben besloten weer terug te gaan naar Panama en daar alles te kunnen regelen en Koeli keert dan niet meer terug en ook Betty vliegt naar huis die had al niet zo veel zin in dat stuk naar de Galapos.
Een klein drama en hoe dat afloopt weet ik niet want de tijd speelt een grote rol,voordat alles weer in orde is kost meestal weken en dat gaat af van je verblijf op de Pacific want in November moet je of in Nieuw-Zeeland of Australie zijn voor het hurrican seizoen begint.
Zij hebben ook opstappers nodig want met z,n tween doen zij het niet.
Ander leuk nieuws is dat de “Muline”van Stefan en Martine waarschijnlijk 1 dag achter mij op de Galapos zullen aankomen,wel zo gezellig.
Ook leuk is dat 2 zeemeeuwen de afgelopen avond en nacht op de preekstoel hebben meegelift,minder leuk is dat zij mijn voordek vol gepoept hebben.
Een ander belangrijk incident wil ik ook even kwijt,de hele reis geen schip gezien,behalve de eerste dag grote vrachtschepen van en naar Panama maar voor de rest niets.
S,Middags van de vierde dag een schip aan de horizon,recht vooruit tijdens het naderen verplaatst het schip zich niet en het blijkt een vissersboot te zijn.
Ik heb aan het roer niets te doen want ik loop achter hem langs en zo,n 40a 50 meter ga ik achter hem langs en zie dat hij achter zijn netten als het ware aan een drijfanker ligt,want ankeren op een diepte van 2500 meter gaat niet.
Ik wil gaan zwaaien maar niemand aan dek en verderop zie ik een boei met vlag en verder niets.
Zij hebben waarschijnlijk hun netten uitgegooid en zijn gaan slapen.
Maar waar ik achteraf van geschrokken ben is als dit had gebeurd als ik had liggen slapen dag of nacht en ik had niet het geluk gehad van die 50 meter.
Vanaf die dag heb ik altijd mijn radar met alarmzone aan als ik benedendeks ben dag of nacht en dat kost een boel stroom maar geeft mij wel een goed en veilig gevoel.
Ik sluit voor vandaag af met nog 118 mijl voor de boeg en rond dit af na aankomst.
Nu een klein of groot probleem met de motor v/d sea beryl,opeens had ik carterolie in mijn bilge en niets in mijn carter,dus opnieuw gevuld(en tevens gebeld met Ton lenards mijn hulp op afstand),en ben onderweg naar Santa Cruz met nog 40 mijl te gaan met de motor verder gegaan om de gevolgen te zien,alles leek goed en ben gisteravond 11.00 local tijd admiralty bay binnen gevaren.
Heb een borrel genomen om voor het eerst van het Noordelijk halfrond naar het zuidelijke halfrond te varen,had wat gebons op de scheephuid gehoord op N 00.00 want normaal krijg je dan bezoek van Neptunes,de heerser van de wereldzeen.
Ik lag te slapen van alle problemen en heb hem niet gehoord maar even later zag ik een paar walvissen en zeehonden en dolfijnen voorbij komen dus die werden mij niet onthouden.
Van zuid naar noord moet ik beter opletten maar dat duurt nog even.
Ankerplek opgezocht en tussen vele vele schepen anker gedropt en was gearriveerd op de galapos en een droom was bewaarheid geworden.
Weet nog goed dat ik Bertus Zijdenbos ontmoette via Martien Beenen op een feestje in Voorburg,hij had hem namelijk ontmoet ergens op vakantie.
Bertus zijdenbos had met zijn schip als een van de weinigen in de jaren 70 a75(verbeter mij maar)een wereldreis volbracht en ik hing die avond aan zijn lippen om zijn verhalen te horen maar heb een uitnodiging om een stuk mee te varen afgeslagen omdat ik toen al de droom had dat ook te doen.
Mijn vrienden noemde mij in die tijd Bertus zijdenbuys.
En hier ben ik dan,met motorpech en nog geen schildpad gezien,maar straks in een restaurant een schildpadsoep misschien?
Morgen hoop ik het euvel op te sporen van de lekkage en het op te lossen,maar ik hou mijn hart vast,tot nu toe al de bouten en moeren nagelopen en niets ontdekt(misschien een scheur in het blok?)
Genoeg voor nu en ik hou jullie op de hoogte.
Bertus a/b v/d Sea beryl